تدارکات و اعطای قرارداد

1.آغاز پروژه :

در ابتدا، کارفرما نیازها و نتایج مورد نظر پروژه را تعریف می‌کند. معمولاً این شامل گفت‌وگوهای اولیه با معماران یا مشاوران برای تعیین امکان‌پذیری و دامنه پروژه است.

2.استراتژی تدارکات:

کارفرما، معمولاً با مشورت مشاوران خود، روش تدارکاتی را انتخاب می‌کند. روش‌های رایج عبارتند از:

  • سنتی (طراحی-مناقصه-ساخت): معماران و مشاوران پروژه را طراحی کرده و سپس پیمانکاران برای ساخت آن پیشنهاد می‌دهند.
  • طراحی و ساخت: پیمانکار مسئول هم طراحی و هم ساخت است.
  • مدیریت ساخت: کارفرما یک مدیر ساخت را به عنوان نماینده خود استخدام می‌کند، با قراردادهای تجاری مستقیم بین کارفرما و پیمانکاران.
  • مدیریت پیمان: یک مدیر پیمان برای مدیریت کارها استخدام می‌شود، اما قراردادهای تجاری با پیمانکاران جداگانه بسته می‌شوند.
  • شراکت: کارفرما وارد قرارداد همکاری با پیمانکار یا تیمی می‌شود که در آن ریسک‌ها و منافع مشترک هستند.

3.پیش‌صلاحیت:

پیمانکاران یا ارائه‌دهندگان خدمات بالقوه ممکن است از فرآیند پیش‌صلاحیت برای اطمینان از داشتن الزامات لازم برای انجام دامنه کار عبور کنند. این شامل ارزیابی ثبات مالی، تجربه، مهارت‌های فنی و ظرفیت است.

4.دعوت به مناقصه:

پیمانکاران پیش‌صلاحیت شده برای ارائه پیشنهادات تفصیلی شامل قیمت، روش‌شناسی و زمان‌بندی تحویل کار دعوت می‌شوند.

5.ارزیابی مناقصه:

پیشنهادات دریافتی بر اساس معیارهای مختلفی ارزیابی می‌شوند. همیشه پیشنهاد با کمترین قیمت برنده نمی‌شود بلکه “مناقصه اقتصادی‌ترین” یا MEAT که قیمت را در کنار عواملی مانند کیفیت، توانایی فنی و زیبایی‌شناسی در نظر می‌گیرد، برنده می‌شود.

6.اعطای قرارداد:

پس از انتخاب یک مناقصه، فرآیند اعطای قرارداد آغاز می‌شود. این شامل:

  • اطلاع‌رسانی به مناقصه‌گر موفق.
  • نهایی‌سازی شرایط قرارداد که مسئولیت‌ها، نقش‌ها و توافقات مالی را تفصیل می‌دهد.
  • امضای قرارداد که پس از آن قانونی می‌شود.
  • اعلام عمومی اعطای قرارداد که گاهی در پروژه‌های عمومی برای شفافیت لازم است.

7.مرحله ساخت:

پس از اعطای جایزه، مرحله ساخت مطابق با شرایط مندرج در قرارداد آغاز می‌شود. طی مرحله ساخت، قرارداد چارچوبی را برای حل اختلافات، مدیریت تغییرات و اطمینان از تکمیل پروژه طبق توافق فراهم می‌کند.

8.تکمیل و مراقبت های بعدی:

پس از اتمام ساخت، پروژه به مرحله تکمیل و مراقبت های بعدی می رود. این شامل تحویل ساختمان به کارفرما، حل هرگونه نقص در دوره مسئولیت ایرادات و پرداخت‌های نهایی طبق قرارداد است.

9.ارزیابی پس از ساخت:

پس از اتمام و در طی دوره مسئولیت نقص، گاهی به عنوان دوره نگهداری نامیده می‌شود، کارفرما و پیمانکاران موفقیت پروژه در دستیابی به اهداف اولیه، استانداردهای کیفیت و عملکرد را بررسی می‌کنند. همچنین فرصتی برای معماران و پیمانکاران برای جمع‌آوری درس‌های آموخته برای بهبود پروژه‌های آینده است.

10.حساب نهایی:

این به توافق مبلغ نهایی پرداختی به پیمانکار اشاره دارد. این شامل هرگونه تغییر در مجموع قرارداد به دلیل تغییرات، ادعاها، کار اضافی، یا زیان‌ها در طول پروژه است. مذاکرات حساب نهایی می‌تواند پیچیده باشد و ممکن است نیاز به بحث‌های تفصیلی و احتمالاً دخالت یک مشاور قراردادی داشته باشد.

11.مدیریت تاسیسات و عملیات ساختمان:

اگرچه همیشه بخشی از فرآیند تدارکات معماری و اعطای قرارداد نیست، اما در نظر گرفتن مدیریت تاسیسات و عملیات ساختمان در مراحل اولیه طراحی حیاتی است. این شامل برنامه‌ریزی برای جنبه‌های عملی نگهداری و بهره‌برداری موثر از ساختمان پس از اتمام پروژه است.

12.دوره ضمانت:

معمولاً یک قرارداد شامل دوره ضمانت برای برخی عناصر ساختمان است که تضمین می‌کند پیمانکاران یا تولیدکنندگان هرگونه مشکلی که با کارهای خود پیدا کنند را به صورت رایگان اصلاح کنند.

13.در نظر گرفتن پایداری و چرخه عمر:

فرآیندهای تدارکاتی مدرن اغلب تاکید زیادی بر پایداری و تاثیر چرخه عمر مواد ساختمانی و روش‌های ساخت دارند. ارزیابی عملکرد زیست‌محیطی ساختمان و پایداری بلندمدت می‌تواند فرایندی مداوم شامل نظارت و سازگاری باشد.

14.نقش فناوری و نرم‌افزار:

سیستم‌های اطلاعاتی مدیریت پروژه (PMIS) و راه‌حل‌های دیجیتالی دیگر مانند مدل‌سازی اطلاعات ساختمان (BIM) معمولاً در فرآیند تدارکات و ساخت یکپارچه می‌شوند تا همکاری، کارآیی، کنترل هزینه‌ها و مدیریت زمان‌بندی پروژه را ارتقاء بخشند.

طی کل فرآیند تدارکات و قرارداد، ضروری است که تمام طرف‌های درگیر – کارفرما، معمار، پیمانکار و پیمانکاران فرعی – به طور موثر ارتباط برقرار کرده و به شدت همکاری کنند. جلسات منظم و مستندات واضح (نقشه‌ها، مشخصات فنی و اسناد قراردادی) نقش حیاتی در اطمینان از برآورده شدن تمام انتظارات و پیشرفت پروژه با حداقل اختلال دارند. هر مرحله بر مبنای مرحله قبلی بنا شده است و هرگونه اشتباه در ابتدای فرآیند می‌تواند منجر به پیچیدگی‌هایی در بعد شود، که نیاز به دقت، پیش‌بینی و برنامه‌ریزی دقیق از آغاز تا اتمام نهایی و فراتر از آن را زیر تاکید می‌کند.