اصطلاح “programming” معمولاً به برنامه‌ریزی معماری اشاره دارد. این فرآیند شامل انجام تحقیقات برای تعیین نیازها و عملکردهای ساختمان یا پروژه‌ای است که قرار است ایجاد شود. این می‌تواند شامل تعداد اتاق‌های مورد نیاز، جریان مطلوب بین فضاها، نیازها و رفتار کاربران، نیازهای ایمنی یا دسترسی و سایر ملاحظات طراحی یا عملکرد باشد.
این فرآیند اغلب نیازمند تفکر نوآورانه، مهارت‌های حل مسئله و توانایی درک و اعمال اصول طراحی پیچیده است. حتی ممکن است شامل درک و استفاده از نرم‌افزارهای کامپیوتری و زبان‌های برنامه‌نویسی واقعی که در طراحی و مدل‌سازی معماری کمک می‌کنند، باشد. ارتباط با مشتریان و سایر ذینفعان بخش معمول این فرآیند خواهد بود تا اطمینان حاصل شود که معمار به طور کامل نیازها، الزامات و اهداف مشتری برای یک پروژه را درک کرده است.
همچنین برای برقراری یک رابطه کاری هماهنگ بین مشتری و معمار حیاتی است. معمولاً شامل مراحل زیر است:
1.جلسه اولیه با مشتری به منظور درک نیازها و اهداف اولیه مشتری است. معمار معمولاً در مورد سلیقه‌ها، نفرت‌ها، ترجیحات سبک، نیازهای کاربردی و محدودیت‌های بودجه مشتری سؤال می‌کند.
معمار سایت پروژه را برای درک زمینه، شرایط و محدودیت‌های آن تحلیل می‌کند. این شامل مطالعه ویژگی‌های فیزیکی سایت، بررسی مقررات منطقه‌ای و کدهای ساختمانی مربوط به مکان و درک عوامل آب و هوایی، توپوگرافی و سایر عوامل زیست محیطی که می‌توانند بر طراحی تأثیر بگذارند، است.
در این مرحله، معمار به مشتری کمک می‌کند تا نیازهای خود را به فهرستی از فضاها و عملکردها، که به عنوان 'program' شناخته می‌شوند، رسمی کند. این شامل اطلاعات دقیق در مورد اندازه، روابط و ویژگی‌های هر فضا است.
درک بودجه مشتری حیاتی است. معمار باید بداند که مشتری چقدر تمایل دارد برای پروژه هزینه کند تا طراحی‌ای ایجاد کند که در چارچوب بودجه جا بگیرد، با در نظر گرفتن هزینه‌هایی مانند ساخت و ساز، مواد، هزینه‌های معمار و موارد احتمالی.
معمار اطلاعات جمع‌آوری شده را به یک خلاصه طراحی تبدیل می‌کند. این سند یک مسیر واضحی فراهم می‌کند و به عنوان یک ابزار راهنما در طول فرآیند طراحی و ساخت و ساز عمل می‌کند.
گاهی اوقات، مطالعه امکان‌سنجی برای درک واقعیت پروژه با توجه به برنامه مشتری، شرایط سایت و بودجه ممکن است لازم باشد.
7.بر اساس اطلاعات جمع‌آوری شده، معمار ممکن است اسکیس‌های کانسپت اولیه‌ای را به عنوان راهی برای تجسم برخی ایده‌ها و جهات اولیه برای پروژه توسعه دهد.
پس از تأیید خلاصه طراحی و اسکیس‌های مفهومی توسط مشتری، معمار به مرحله طراحی اسکماتیک پیش می‌رود، جایی که مفاهیم طراحی اولیه بیشتر توسعه یافته و پالایش می‌شوند. در تمام این مراحل، ارتباط و بازخورد باز بین مشتری و معمار کلیدی است تا اطمینان حاصل شود که پروژه با اهداف و انتظارات مشتری مطابقت دارد.
