این شامل استفاده از پوسته‌های ساختمانی با عملکرد بالا، سیستم‌های تهویه مطبوع کارآمد، سایبان‌های خورشیدی و سیستم‌های اتوماسیون ساختمان پیشرفته برای کاهش اثر انرژی است.
بهره‌گیری از منابع طبیعی برای گرمایش، سرمایش و تهویه هوا برای کاهش نیاز به سیستم‌های مکانیکی. این می‌تواند شامل استفاده از جرم حرارتی، تهویه طبیعی و عایق‌کاری هدفمند باشد.
کاهش ضایعات ساختمانی از طریق از پیش ساخته سازی، تکنیک‌های ساخت مدولار و مدیریت دقیق در محل. استفاده از مواد محلی، تجدیدپذیر و برداشت پایدار نیز در این دسته قرار می‌گیرد.
اندازه گیری انتشار کربن مرتبط با مواد ساختمانی، فرآیندهای ساخت و عملکرد ساختمان برای تعیین اهداف برای کربن خنثی یا استفاده از انرژی صفر خالص.
به‌روزرسانی ساختمان‌های قدیمی با فناوری‌ها و مواد کارآمد انرژی به جای تخریب و بازسازی، بنابراین ساختارهای تاریخی حفظ شده و ضایعات کاهش می‌یابد.
یکپارچه سازی کاشت بومی، بام‌های سبز و کف‌پوش‌های نفوذپذیر برای افزایش تنوع زیستی، مدیریت آب باران و کاهش اثر جزیره‌های حرارتی.
ایجاد طرح‌های ساختمانی که پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و استفاده از حمل‌ونقل عمومی را برای کاهش وابستگی به وسایل نقلیه شخصی تشویق کند.
اطمینان از اینکه ساختمان‌ها می‌توانند شرایط تغییر یافته ناشی از تغییرات آب‌وهوایی مانند رویدادهای آب‌وهوایی شدید، تغییرات دما و افزایش سطح دریا را تحمل کرده و با آن‌ها سازگار شوند.
آشنایی با سیستم‌های ارزیابی ساختمان‌های سبز، مانند LEED، BREEAM یا WELL، که می‌توانند چارچوب‌هایی برای طراحی ساختمان‌های پایدار و کارآمد انرژی ارائه دهند.
در نظر گرفتن رفاه ساکنان در طراحی ساختمان، که شامل استفاده از مواد غیرسمی، طراحی ارگونومیک و فضاهایی است که فعالیت فیزیکی و تعامل اجتماعی را تشویق می‌کند.
یکپارچه‌سازی فناوری‌های خانه هوشمند و اینترنت اشیاء (IoT) برای افزایش کارآیی ساختمان از طریق نظارت انرژی لحظه‌ای و سیستم‌های کنترل تطبیق‌پذیر.
بررسی پیشرفت‌های جدید در زمینه ذخیره‌سازی انرژی، مانند فناوری‌های باتری یا ذخیره‌سازی حرارتی، و ادغام آن‌ها در طراحی ساختمان برای افزایش استقلال و کارآمدی انرژی.
معماران و سازندگان باید مشتریان و عموم مردم را از مزایای طراحی پایدار آگاه کنند، که می‌تواند منجر به پذیرش گسترده‌تر و تغییر رفتار به سمت حفظ انرژی شود.
پیاده‌سازی سیستم‌ها برای پایش و تایید مستمر عملکرد واقعی ساختمان‌ها پس از اشغال، که می‌تواند در تنظیم دقیق سیستم‌ها و حصول اطمینان از اینکه اهداف طراحی به صرفه جویی در انرژی و عملکرد پایدار تبدیل می شود.
تشویق به همکاری بین معماران، مهندسان، معماران منظر، طراحان داخلی و سایر ذینفعان از مراحل اولیه طراحی برای اطمینان از ادغام رویکردهای پایدار به صورت جامع در سراسر پروژه.
استفاده بهینه از نور طبیعی برای کاهش وابستگی به روشنایی مصنوعی، در حالی که خیرگی کنترل شده و جذب حرارتی خورشیدی در مواقع مفید افزایش و در مواقع زیان‌آور کاهش می‌یابد.
فراتر رفتن از طراحی و ساخت اولیه برای در بر گرفتن موارد نگهداری عملیاتی، بازسازی و نهایتاً تخریب یا بازیافت مواد.
یکپارچه‌سازی عناصر طبیعی در طراحی ساختمان برای ارتباط نزدیک‌تر ساکنان با طبیعت، که نشان داده شده است بهبود وضعیت روحی و بهره‌وری را به همراه دارد.
معماران و کارشناسان پایداری اغلب با سیاست‌گذاران برای حمایت از استانداردها و کدهای قوی‌تری که از شیوه‌های توسعه پایدار حمایت می‌کنند، تعامل دارند.
اطمینان از اینکه راه‌حل‌های طراحی پایدار از نظر فرهنگی مناسب بوده و احترام به تاریخی، جغرافیایی و زمینه اجتماعی محل ساختمان را حفظ می‌کنند.
توسعه و درک مدل‌های مالی نوآورانه که از پایداری حمایت می‌کنند، مانند اوراق قرضه سبز، وام‌های مرتبط با پایداری یا وام‌های مسکن سبز، که می‌تواند پروژه‌های ساختمانی پایدار را برای سرمایه‌گذاران جذاب‌تر و عملی‌تر کند.
در نظر گرفتن سیستم گسترده‌تری که ساختمان بخشی از آن است، از جمله شبکه‌های انرژی، سیستم‌های آب، مدیریت زباله و زیرساخت‌های حمل‌ونقل، طراحی ساختمان‌هایی که به طور مثبت به این سیستم‌ها کمک می‌کنند.
مشارکت یا حمایت از تحقیقات در مورد مواد پایدار جدید با عملکرد بهتر و تاثیر زیست‌محیطی کمتر، مانند مواد مبتنی بر بیو یا آن‌هایی که از فرآورده‌های جانبی صنعتی استفاده می‌کنند.
طراحی فضاهایی که کاربران را به انجام رفتارهای پایدار مانند بازیافت، صرفه‌جویی در آب یا کاهش مصرف انرژی تشویق می‌کند و بازخوردی قابل فهم در مورد تاثیر اقدامات آن‌ها ارائه می‌دهد.
به‌روز بودن در مسائل پایداری، شرکت در فرصت‌های یادگیری مداوم و به اشتراک‌گذاری دانش درون حوزه برای افزایش استاندارد کلی عملکرد پایدار در معماری.
با کاوش بیشتر در این مفاهیم پیشرفته، حرفه‌ای‌ها در این زمینه می‌توانند نه تنها سازه‌هایی که آزمون زمان را پشت سر می‌گذارند بلکه محیط‌هایی را خلق کنند که به طور فعال به ساکنان، جامعه محلی و اکوسیستم جهانی در بلندمدت سود ببرند.
